Усебеларускі народны сход – гарант палітычнай стабільнасці і суверэнітэту
Інтэрв'ю, публікацыі, меркаванні
Генадзь Лепяшко: Усебеларускі народны сход стаў надзейнай апорай і для людзей, і для ўлады
«У суверэннай Беларусі паслядоўна ўмацоўваюцца прынцыпы народаўладдзя. У нашай краіне праводзяцца дыялогавыя пляцоўкі, шырока абмяркоўваюцца знакавыя законапраекты, удасканальваецца работа са зваротамі грамадзян, людзі імкнуцца прымаць асабісты актыўны ўдзел у развіцці рэгіёнаў і рэспублікі ў цэлым. Надзейнай апорай і для людзей, і для ўлады стаў Усебеларускі народны сход – палітычны інстытут, які павінен быць гарантам палітычнай стабільнасці і суверэнітэту краіны. Цяпер УНС – гэта вышэйшы прадстаўнічы орган народаўладдзя, якому прадастаўлены шырокія паўнамоцтвы, у тым ліку ў галіне абароны», – заявіў дэлегат Усебеларускага народнага сходу, старшыня Пастаяннай камісіі Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь па нацыянальнай бяспецы Генадзь Лепяшко, каменціруючы паступіўшы ў Палату прадстаўнікоў праект Закона Рэспублікі Беларусь «Аб змяненні законаў па пытаннях забеспячэння ваеннай бяспекі і абароны».
Сёння ў грамадстве існуе рэальнае запатрабаванне на бяспеку і стабільнасць, адзначыў спікер.
«Таму адным з асноўных пытанняў, разгледжаных УНС 25 красавіка 2024 г., стала зацвярджэнне Ваеннай дактрыны – выключна актуальнага дакумента, накіраванага на абарону суверэнітэту беларускай дзяржавы і фарміраванне шматпалярнага свету, пераадоленне крызісу еўрапейскай архітэктуры бяспекі», – падкрэсліў ён.
Новая Ваенная дактрына не прадугледжвае кардынальнай рэвізіі палажэнняў суверэннай ваеннай палітыкі дзяржавы – яна па-ранейшаму мае абарончы характар. «Сярод навацый Ваеннай дактрыны хацелася б адзначыць наступныя. Абарону дзяржавы і забеспячэнне яе ваеннай бяспекі ажыццяўляюць усе, пачынаючы ад Прэзідэнта і заканчваючы кожным грамадзянінам. Рэалізаваны новы метадалагічны падыход, які прадугледжвае градацыю ваеннай небяспекі па ўзроўнях «рызыка», «выклік» і «пагроза», што дасць магчымасць рэалізаваць паэтапную сістэму рэагавання. Важны акцэнт зроблены на недапушчэнні эскалацыі і прадухіленні ваенных канфліктаў. Выразна абазначана пазіцыя Беларусі па пытаннях прымянення наяўнай на яе тэрыторыі тактычнай ядзернай зброі. Яна разглядаецца «як важная састаўная частка прэвентыўнага стрымлівання патэнцыяльнага праціўніка ад развязвання ўзброенай агрэсіі і з’яўляецца вымушанай рэакцыяй на невыкананне заходнімі краінамі-гарантамі ўмоў Мемарандума аб гарантыях бяспекі». Упершыню прадугледжана магчымасць сілавога адказу на дэструктыўнае кіберуздзеянне. Прадугледжаны механізм рэагавання беларускага боку ў выпадку ўзброенай агрэсіі супраць нашых саюзнікаў па АДКБ і Саюзнай дзяржаве», – расказаў парламентарый.
«Абноўленая Ваенная дактрына можа служыць асновай для ўрэгулявання сітуацыі ў Еўропе, запуску мірнага дыялогу. Рэспубліка Беларусь гатова аднавіць прагматычны дыялог з краінамі НАТА пры ўмове спынення імі агрэсіўнай рыторыкі і дзейнасці ў адносінах да нашай краіны. Рашэннем Усебеларускага народнага сходу, які зацвердзіў Ваенную дактрыну Рэспублікі Беларусь, Ураду даручана забяспечыць прывядзенне актаў заканадаўства ў адпаведнасць з гэтым рашэннем. У мэтах выканання названага даручэння Міністэрствам абароны распрацаваны і Саветам Міністраў 1 жніўня ў Палату прадстаўнікоў унесены праект Закона «Аб змяненні законаў па пытаннях забеспячэння ваеннай бяспекі і абароны». Гэтым законапраектам прадугледжваецца ўнясенне змяненняў у законы «Аб абароне», «Аб Узброеных Сілах Рэспублікі Беларусь» і «Аб ваенным становішчы», – удакладніў Генадзь Лепяшко.
Як паведамлялася раней, праектам Закона, у прыватнасці, прадугледжваюцца ўзгадненне тэрміналогіі названых законаў з палажэннямі Ваеннай дактрыны, прывядзенне ў адпаведнасць з ёю паўнамоцтваў Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь, Савета бяспекі Рэспублікі Беларусь, Міністэрства абароны і Генеральнага штаба Узброеных Сіл у галіне абароны; удакладненне і канкрэтызацыя задач Узброеных Сіл, функцый Генеральнага штаба Узброеных Сіл па забеспячэнні ваеннай бяспекі і ўзброенай абароны Рэспублікі Беларусь; прывядзенне ў адпаведнасць з Ваеннай дактрынай пераліку ваенных пагроз, якія з’яўляюцца падставамі для ўвядзення ваеннага становішча на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь; аднясенне акта ўзброенай агрэсіі з боку якой-небудзь дзяржавы (кааліцыі дзяржаў), учыненага супраць Саюзнай дзяржавы, да нападзення, што з’яўляецца падставай для ўвядзення ваеннага становішча на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь.
«Галаўной камісіяй для папярэдняга разгляду гэтага праекта Закона і падрыхтоўкі яго да разгляду Палатай прадстаўнікоў назначана Пастаянная камісія па нацыянальнай бяспецы, якая неадкладна пачала рэалізацыю сваіх паўнамоцтваў у гэтай частцы», - дадаў Генадзь Лепяшко.
Паводле матэрыялаў БЕЛТА
